Mackinac Island
Het is een stralende dag, strakblauwe hemel en schitterende zon, als we aan boord van de Sheplers ferry “The Hope” gaan. We vinden een plaatsje op het zonnedek, een goede keuze maar wel koud in de wind. De ferryboot vaart van St Ignace naar de Mackinac Bridge zodat we een mooi zicht hebben op de onderzijde van de brug. Je ziet de auto’s rijden omdat de middelste twee banen bestaan uit roosters. Op deze manier is de brug lichter en blijft er tijdens de winter minder sneeuw op liggen. Makes sense 💡
Op Mackinac Island aangekomen zoeken we eerst de Starbucks op voor een lekkere warme koffie. Dan maken we ons op voor de klim naar Fort Mackinac dat door de Britten in 1780 werd verplaatst van wat nu Mackinaw City is naar Mackinac Island. Omdat de eerste plek te kwetsbaar zou zijn voor aanvallen van de Amerikanen. Ook het fort op deze nieuwe locatie werd veroverd door de Amerikanen om vervolgens weer in handen van de Britten te vallen. Bij de Treaty of Ghent in 1814 werd het fort en het eiland teruggegeven aan de Amerikanen en bleef het fort in actieve dienst tot 1895. Het is leuk om te zien hoe men in vroeger tijden leefde in een dergelijk fort. Er worden demonstraties gegeven van schietoefeningen en het afvuren van een kanon. Kortom een leuke ochtend. Voor de lunch nemen we plaats op het terras van wat vroeger het Officers’ Stone Quarters was. Je hebt hier een prachtig uitzicht op het stadje, de haven en Lake Huron.
’s Middags lopen we weer naar het stadje en maken een wandeling naar het prachtige Grand Hotel. Een plek voor de happy few die zich iets dergelijks kan veroorloven. Om het eiland verder te verkennen doen we een sightseeing-tour met paard en wagen. Ook een leuke ervaring, met verschillende stops onderweg om te genieten van de mooie vergezichten of natuurlijke rotsformaties (the Arch).
De dag sluiten we af met een etentje in Millie’s Restaurant en nemen de boot terug van 20.00 uur naar het vasteland. Een prachtige dag waarvan we genoten hebben. Wat fijn dat Gerhard en Suzanne deze plek kenden en ons meegenomen hebben. Een dag die we niet gauw zullen vergeten.
Gelezen in een regenachtig Jazz in Duketown. Fijn dat jullie zo genieten samen met de familie. Doorgaan met verdere plaatsen te bezoeken. We blijven jullie volgen.
Laat de jazz jullie verwarmen en de regen laten vergeten…
Leuk om jullie verhalen te lezen ?
Ik blijf jullie volgen!
Dat is prima Ilse!