Zondag 30 juni 2019

Jerome – Ontario

We staan vroeg op, Jos kijkt de Formule 1 via de stream rechtstreeks op zijn laptop. Na een slechte start, wordt het een heel spannende race tot op het laatst als Max als eerste over de streep rijdt. Wat betreft de definitieve uitslag in verband met het incident met Leclerc, dat wachten we niet af. Onderweg – als we internetverbinding hebben – Google-en we wel om te zien of er al een beslissing is.

We rijden weg uit Jerome (Idaho) via de 84 en slaan af ter hoogte van Hammett om dan de 78 te volgen. Die leidt ons weer helemaal langs de route van de Snake River en het daaraan gelegen Snake River Birds of Prey National Park.

Bij Bruneau maken we een stop bij de Bruneau Dunes State Park. Bij de ingang alleen een box met enveloppen waar je het entreegeld in kunt doen. De auto’s achter ons in de rij, rijden er aan de linkerkant langs, wij stoppen en vullen de gegevens in tezamen met de bijdrage. We rijden eerst naar het visitors centrum om een plattegrond te halen en alvast een idee op te doen wat we kunnen aantreffen. Dat zijn natuurlijk (roof)vogels, die we helaas niet of weinig zien. Er zijn campingplaatsen en de ‘Dunes’. Het eerste stuk van deze duinen lijkt wel op Terschelling, met de helmgras begroeide hellingen. Tot we bij de kale duinen komen. Daar wordt gesurft. Het is een hele klim door het mulle zand naar boven en dan gaat het – staande of zittende – met een sneltreinvaart naar beneden. Sommigen maken een salto en belanden in een grote wolk van zand beneden. Wat zal dat lekker schuren in de bilspleet 😀

Onze lunch – de meegebrachte salades – eten we op een heerlijk plekje aan het water, Cove, bij het CJ Strike Wildlife Management Area. De recreatievoorzieningen zijn – als bijna overal in de US – mooi aangelegd. Er zijn overal overdekte picknicktafels met bbq die zicht hebben op het meer. Er zijn ook meerdere toiletvoorzieningen (restrooms) aanwezig. De Rangers houden toezicht op alles. Het is goed verzorgd.

In dit droge gebied zijn overal ‘dirt tracks’. Een geliefde bezigheid is om met de meegebrachte quad rond te racen. Want ook de quad gaat mee als men het weekeind weggaat. Wat dat betreft blijven we ons verbazen over de hoeveelheid spullen die men meesleept. Een camper (formaat touringcar) met op de trekhaak de personenauto (formaat jeep). Of men heeft een truck met fifth wheel en daar hangen dan vaak ook nog mountainbikes achterop (en een quad in de laadruimte). Maar ook een gewone personenauto wordt volgeladen. Koelboxen vol met eten en drinken gaan mee, indien te weinig ruimte in de auto in een kist op de trekhaak. In de vrije tijd gaat de Amerikaan graag met familie en vrienden naar een mooie recreatieplek om onder de schaduw van bomen te verpozen. De dag eindigt natuurlijk met een bbq! En dat soort geweldige recreatieplekken tref je hier overal, dit in tegenstelling tot in NL. Maar hier hebben ze dan ook zo ontzettend veel ruimte!

We volgen de route via de Snake River verder. Het landschap is afwisselend droog en dan weer prachtig groen (de akkers worden besproeid!). We genieten van het uitzicht.

We passeren de staatsgrens en rijden vervolgens in Oregon. De klok blijft op Mountain-tijd staan, dat is dus makkelijk. We verblijven in de plaats Ontario. Hier hebben we 2 nachten, zodat we weer even een wasdag kunnen houden en de koffers ordenen voor de laatste etappes die we samen met Kees en Rhonda zullen afleggen. Voor we bij het hotel komen zien we een truck staan met een mooie lading. Die moet natuurlijk even op de gevoelige plaat worden vastgelegd.

Best Western Inn & Suites, Ontario, OR