Elko – Jerome
Het is vroeg vanmorgen dat de wekker staat want Jos wil natuurlijk de kwalificatie van de Formule 1 volgen, en zien hoe Max het er vanaf brengt. En dat loopt goed af voor Max. Het hotel is helemaal volgeboekt en dus is het druk bij het ontbijt, ook al zijn we vroeg. We nemen niet de tijd vanmorgen, zo lekker is het toch niet. Helaas ontbreekt ook fruit. Dus, ik beperk me tot een snee casino met wat bacon, op de andere helft een lik pindakaas, een kop koffie en ik neem een half kopje yoghurt (uit de automaat) mee en lepel dat lekker op. Voor onderweg hebben we crackers, pindakaas, havermoutrepen en water. Wie doet ons wat 🙄 Aansluitend op de kamer kijken we nog even naar de wedstrijd van de NL dames tegen Italië. Ook dat eindigt met een mooi resultaat. Ondertussen hebben we de koffers gepakt.
We gaan op weg naar het Northeastern Nevada Museum in Elko. Het is een mooi museum met een leuke afdeling History. Het laat zien welke mensen hier als eerste zijn gearriveerd. En dat zijn mogelijk de Basken geweest. Basken ? Ja, Basken, je weet wel die in het noorden van Spanje – Europa dus! Die waren er mogelijk al voor Columbus Amerika ontdekte.
Is dat even een opsteker!
Verder valt er niet zo heel erg veel te vertellen over Elko. Het is van oudsher een mijnstadje. Wel zijn er veel gebruiksvoorwerpen gevonden en die geven een mooi beeld van het leven toen. Ook de voorwerpen van de Native Americans, de Shoshones, zijn erg mooi: handgevlochten manden, zo fijnmazig en mooi van vorm. Heel erg knap. Verder laat het een grote verzameling wapens zien, maar daar loop ik gauw aan voorbij, ik ben niet zo van het schieten (tenzij James Bond dat doet 😀 ). Ook is er een grote indrukwekkende verzameling opgezette dieren. Waarvan veel uit Afrika en dat hoort dus niet in Nevada thuis. Onze safari (oktober 2015) in Zuid-Afrika was geweldig en gelukkig hebben we de dieren daar levend en wel gezien, dat is toch mooier. Op de tweede etage is er een tentoonstelling van bekende fotografen zoals Adams, Weston en natuurfotograaf Mark Hayward
We nemen de I-80 tot Wells en dan de 93 naar het noorden. Nevada is leeg, weinig cattle (vee) en weinig boerenbedrijven. Veel prairie met lage begroeiing. En dan zijn er ook de wegwerkzaamheden. Niet dat het niet nodig is voor de wegen, maar het is opvallend hoeveel we er tegenkomen. Altijd met ruim vooraf een vooraankondiging, gevolgd door de ‘lollipop’-man/vrouw. De stakker die de hele dag in de brandende zon staat met het ronde bord ‘stop’ of (omdraaien) ‘slow’. Ook nu weer, maar in dit geval ontstaat er zelfs een file in de ‘middle of nowhere’, van zeker een kwartier. Temperatuur is goed dus we stappen uit (net als de meeste mensen) en verpozen buiten de auto. De andere weghelft moet worden voorzien van teer en een grit-laag. Eindelijk mogen we weer verder, maar dat gaat heel langzaam en duurt ook zeker een kwartier voor we weer op gewoon tempo kunnen rijden.
We rijden richting Twin Falls, ID. We verlaten Nevada en steken de grens (weer) over met Idaho. En dus moet de klok weer een uur naar voren gezet worden.
Twin Falls is een prachtige plaats, mooie woningen met goed onderhouden tuinen. We gaan net buiten de stad en slaan af richting Shoshone Falls. Deze watervallen zijn lang niet ontdekt. De canyon komt dan ook als een verrassing plotseling opdagen. Het ziet er indrukwekkend uit. Er is een mooi aangelegd recreatiegebied met grote bomen die schaduw brengen, picknicktafels, kleine kreken en natuurlijk de Falls zelf. Grote woningen staan in en aan de canyon met zicht op de Falls. Een klein juweeltje dat we gevonden hebben.
We rijden door naar Jerome. In het hotel krijgen we een up-grade aangeboden naar een suite in plaats van de gewone kamer, omdat we ondertussen de Best Western Platinum-status bereikt hebben. Dat krijg je als je al die overnachtingen bij een de hetzelfde hotelketen boekt. Kwaliteit is prima en de suite is leuk en ruim. Het zit wel goed met ons.
Best Western Sawtooth Inn & Suites, Jerome, ID
Zo, het is maandag rond het middaguur en wat doe je dan in de lunch-pauze?
Heerlijk de vakantieverhalen van Jos en Erna lezen en foto’s kijken! het was weer vermakelijk 😉
Ha ha, fijn dat je daar zo van kunt genieten. Werk ze! We beginnen aan de laatste etappe!
Tot gauw.